Yani Ceren'den önce Ceren'den sonra inşallah:) ne demek şimdi bu? 'annelerin dünya'sını okurken 'mazide kalanlar' yazılarından çok etkilendim.anneler tecrübelerini yazmışlar,bebekle gelen değişikliklerden bahsetmişler.hepsi şu an en kıymetli varlıklarının,yavrularının hayatlarında olmasından çok mutlu ama değişen bişiler var.tabi bunu hamile oldugumu haber verdikten sonra çok duydum eş-dosttan:tamam bitti artık herşey,hiç bişi eskisi gibi olmıcak!sanki korku filmi,bu ne ya.bu aralar kafam bunla meşgul.şu an boş vaktim oluyo,kendime vakit ayırabiliyorum,aklıma eseni yapıyorum,aklıma esen yere gidiyorum.yemek yapmadıgım zaman sorun olmuyo..öğleden sonraları şekerleme yapmaya bayılıyorum.sabahları zaten tersimden kalkarım,hele 8 saatten az uyursam yaklaşmayın yanıma.eşimle birbirimize yetiyoruz.kimse olmadan da dışarıda eğlenebiliyoruz ya da eve arkadaşlarımızı çağırmadan da konuşacak sohbet edecek çok şeyimiz var..ya sonra bunların hepsi bitecek biliyorum.uykusuz geceler,hızla yenen yemekler,dost sohbetlerine hasret kalacagımız günler:) evet bunlar düşündürüyo beni ama hepsine hazırım!eminim ki Ceren bebişim varlığıyla hayatımızdaki tüm boşlukları dolduracak.evet hiç bişi eskisi gibi olmayacak ama sanırım seçme şansı verseler her seferinde Cerenli hayatı seçicem.Allah eksikliğini göstermesin.
özellikle uykusuz geceler kısmı beni de çok düşündürtüyor, kendimi sabaha kadar bebek bakarken hayal bile edemiyorum ama biliyorum her şey kendiliğinden olacak sadece zamana ihtiyacımız var, o yüzden ben bunları hiç düşünmemeye çalışıyorum nasıl olsa başa gelen çekilecek:) Doğumu da hiç düşünmüyorum mesela, düşününce panik oluyorum çünkü daha önümde 4 koca ay var, şimdilik bebekler sağlıklı çok şükür bir problem yok, gerisini de zamanı gelince düşünürüz.
YanıtlaSilbaşa gelen çekilir de çok zor iş yaw:) ya belki seninki süprüz bebektir de ben hazırlıklıydım da,olsun diye çok uğraştık hastanelerde:)ama pişman değilim tabiki de,kalbimdeki tüm sevgiyi alabilecek tek kişi.ama annelik çooookkkk zor.
YanıtlaSilEvet gerçekten hayat tamamen değişiyor ve hiçbirşey gerçekten eskisi gibi olmuyor.2,5 aylık bir bebeğim vara ve uykusuz hiç çekilmeyen, hergün en az 8 saat uyuyan, eşiyle kafasına estiği saatte kafasını esen şeyi yapan biriydim ya da öyle bir çifttik. Şimdi bir bebeğimiz var ve geceleri 12-6 arası hiç uyumuyor. Allah insana o gücü veriyor. Eski günleri çok özlüyorum ama napalım. Sonsuza kadar öyle de yaşayacak değildik.Bence en zor kısmı doğumdan sonraki zamanlar, evin çok kalabalık olması, ve bebeğe alışma dönemi. Bunalaıma girmiyorsun ama bocaladığın kesin. En iyisi fazla düşünmeden anı yaşamak. Çünkü bir bakıyorsun kocaman oluvermişler. Bebeklik zamanlarının tadını çıkarmak lazım. Missred ve çokoprenses umarım bebeklerinizi sağlıklı bir şekilde kucağınıza alırsınız. Çünkü en önemli şey sağlık :)
YanıtlaSilahh özlem ah,yarama basma dogum sonrası diye:) hiç depresif biri değilimdir ama dogum sonrasından korkuyorum.çünkü her kafadan ses çıkacak.işime karışılmasından nefret ederim,tuttuğumu koparırım çünkü.hayatımda herşeyi şimdiye kadar en iyi şekilde hallettim tek başıma.öğütten hoşlanmam.belki iyi niyetli söylenen söz,tavsiye bana batacak.derler ya 'canım diyeni canın çıksın' anlıyosun lohusayken diye:) artık herkese hıı diyip geçmek lazım.evet fazla kalabalık olmamalı ev,zaten şaftın kaymış.alttan şakır şakır zaten,üstten foşur foşur.rahat rahat gezmek ister insan evinde.
YanıtlaSil