Cunda ve Yol Üstü Durakları

  Yaz tatili biterken bir sonraki tatilde neler yapsak,acaba kurban bayramında bişiler mi yapak derken kendimi booking.com'dan Cunda'da otel ayırtırken buldum. Aman rezervasyon yaptırayım da gitmezsek de gitmeyiz dedim,nasıl olsa ücretsiz iptal var dedim.Hiç niyet de yoktu gitmeye,evde yatıp dinleniriz diyorduk. Vakit yaklaşınca hadi dedik iptal edelim de elimizde patlamasın. Anlatmadım di mi? Geçen sene Amsterdam'da 4 kişilik yer ayırtıp iptal etmeyi unutunca yüklü bir miktar kredi kartında patladı da.

İşte neyse,baktık iptal olmuyor,cezası var bilmem kaç TL,eşimin kulaklarından dumanlar çıktı,dişlerini sıktı filan,neyse mecbur kaldık gitmeye.

Çarşamba sabah planladığımız saatten daha geç çıktık yola,geç derken 9 filan. Eşim trafik olur diye sabah ezanında çıkmaya niyetliydi de. Evet yine gerginlik:)

Az gittik uz gittik,Cunda'ya vardık.Girişte bizi karşılayan çorak ve de kurak görüntü ile hayal kırıklığına uğradık.

Vardıktan sonra indik sahile,belki dedik farklı bişi buluruz. Hani o kadar anlatılıyor Cunda diye diye,yok valla hiç bi numarası yok. Hiç buraya kadar yol yapmayın İstanbul'dan ,Büyükada'ya gidin,inanın hem evinize yakın hem atmosferi daha hoş.

Deniz kenarındaki restoranlar güzel,mezeler güzel,fiyatlar güzel,hadi dedik bari anın tadını çıkaralım. Ceren kızım da saolsun,tüm akşam sorun çıkarmadan oturdu. Gerçi diğer günler çıldırttı ama olsun:)

Şansımıza otelde odamızda yine teras vardı. Otel derken 3 odalı butik otel. 2 eski koltuk,bi tane sandık,eskiciden alınmış cam avizeler,al sana butik otel. Her yer gacur gucur,alt kattaki adam horluyor sesi senin odanda,yatağın yayları batıyor,neymiş butik otel. Uff hiç sevmem vintage denilen akımı. Eskiye rağbet olsaydı bit pazarına nur yağardı.

Yiğidi öldür hakkını yeme,terasta yaptığımız kahvaltı harikaydı.

Değirmen tepesi denilen yere çıktık,manzara eşliğinde bir bayram kahvesi içelim diye ancak Ceren saolsun bir an olsun oturmadığı için kahvemi içemedim.

Şeytan ofrasına çıktık,millet ayy vayy diyip bayılıyor filan,inanın ben kendimi bi ruhsuz,bi duygusuz,bi öküz hissettim.

Yazın çok kalabalık oluyormuş burası,manzarayı bile göremiyormuş kimse kalabalıktan,bırakın oturacak yeri ayakta bile zor dikiliyormuşsunuz.

E artık yiyelim şu meşhur tostu dedik,gerçekten enfesti. Ana-kız nereye bakıyoruz acaba burada? Sanırım telefona:)

Sakızlı dondurma da çok güzelmiş.

Bayramın 2.günü İstanbul için çıktık yola. Çanakkale üzerinden geze geze dönelim dedik.Önce Truvaya uğradık.

Sonra da Kilitbahir'e geçtik,şehitliği gezelim dedik.

Git git yol bitmiyor,anam ne kadar uzağa yapmışlar anıtı. Akşam olmak üzere,daha yolumuz çok. Eşim yine gerildi:) Ceren bir yandan koşturuyor,ben peşinden. Valla hiç bişi anlamadım,rahat rahat gezip o manevi havayı daha çok hissetmek isterdim:(

Neyse gergin mergin döndük eve,oburiks ailesi olarak (Ceren hariç) Tekirdağ'dan geçerken köfte yememek olmaz.