29 Mart 2011 Salı

özeleştiri



annelik sınırsız sevgi,sonsuz merhamet,bolca endişe,zaman zaman delilik,arada alıp başına gitmek istemek demekmiş onu anladım şu 1 yılda.

evde olduğum ilk ay sürecince emzirmeydi tek derdim,niye emmeyi sevmiyor,bi yerde hata mı yaptım?niye sezeryan yaptık,doktoru dinlemese miydik?niye 38.hafta bitince doğdu,sancıları bekleseydik..niye niye niye aldı başını gitti.

işe başlayınca aklımda kurduğum şeyler biraz hafifledi.ama daha ağır bi yük bindi büyüdükçe. nasıl beslenecek,nasıl uyuyacak,kim bakacak,işe gitmesem olmaz mı?yok çalışmak iyi geliyor bana.yardımcıya rağmen niye ev işlerine takıyorum kafayı?yarın Ceren ne yese?keşke daha uzun süre anne sütü alsaydı,sık sık hasta mı olacak şimdi?zayıf mı?organik mi beslemeliyim,mamayı sevmiyor,yeteri kadar kalsiyum alamıyor mu?kavanoz mamaları da veriyorum,hazır yogurt da,zararlı şeyler mi veriyorum çocuğuma?.neyse ev yapım yogurdu da var canım her gün.kraker,çikolata filan veriyorum,abur cubura mı alıştırıyorum?niye hala yürümüyor?bugün yeteri kadar protein aldı mı?bak öğünü şaştı yine.bu gece kaç kere kalkar acaba?offf uyumak istiyorum.bak eşime patladım yine,yazık günah ona da yaa.baby tv izletiyorum,napıyorum ben?çok bağırıyor,onu yüksek sesle bağıra çığıra mıncıra mıncıra sevdiğimizden mi?evde daha küçük harflerle konuşmak lazım.bak yaşıtlarına  kendi kendine uyuyor,oturuyor mama sandalyesine tostlar,omletler,yemekler yiyor.bizimki hala öğürüyor.off niye kıyaslıyorsun ki şimdi?bak kaç aylıkkken yürüdü tüm yaşıtları.tabi çocuğa bi yürüme oyuncagı almazsan,egzersiz yaptırmazsan böle olur.aman canım,biz kendi kendimize yürümüşüz,bizim zamanımızda 'ilk arabam' filan mı vardı düşünecek olursan.bi çocuk niye sabahın 4 ünde kalkar başlar mesaiye?çok sinirlendim,büyüse de bi tane şaplatsam poposuna.ayıp ayıp,kimse duymasın,bak herkes çocuğuna karşı ne kadar sabırlı,hiç sinirli olduklarını gördün mü?iyi bi anne değil miyim yoksa ben?

daha neler neler neler.ha söylemeyi unuttum annelik en çok da vicdan azabı demekmiş.

7 yorum:

  1. Kesinlikle haklısın canım annelik ve vicdan azabı iç içe geçmiş yumak gibi.
    Sinirlenmeyenimiz yok sanırım ben varım diyene de ben inanmıyorum.
    Neticede insanız bir yerden sonra geriliyoruz doğal olarak.

    YanıtlaSil
  2. bunlardan en az bir tanesi ben böyle düşünmedim diyen anne varsa çıksın ortaya yüzyılın annesi ilan edelim :)
    tarifin çok iyi annelik vicdan azabı demekmiş.her şeyin özeti adeta.
    bu vicdan azabının ne zaman geçeceğine dair fikrin:)

    YanıtlaSil
  3. :))) bu bloglar bozuyor bizi :)
    naparsak yapalım çocukların bi gelişim süreci var ilk arabam falan biraz hikaye sanki ha biz almadıkmı aldık noldu hiç kullanmadı elimizden bile tutmazken kalktı yürüdü, pişman olma yani :)çikolata falan da veriyorum ben arada sonra bi blog okuyorum kesinlikle bilmiyor kesinlikle vermedim hiç falan haydaaa nasıl oluyo bu, ben neden o kadar kesin olamıyorum diye başlıyorum kendimi yemeye :)))

    YanıtlaSil
  4. ben de bugünlerde çok tahammülsüzüm o yüzden de vicdan azabı çokça bende de :(

    YanıtlaSil
  5. ikizannesi,bazı insanlar insan gibi değil valla,sürekli sevgi pıtırcıgı.

    sezobigo geçmez canım geçmez,herşeyde kendimizi suçlu buluruz.

    defne kızın anası,yalnız olmadıgıma sevindim:)

    selcen evet yaa fazla okumamak lazım:)

    peri yok dayanamıyoruz bazen:/

    YanıtlaSil
  6. susıralardakı butun yazılarına hastayım nedeni acaba empati mi:)

    YanıtlaSil

hadi sen de yaz fikrini!