bir anne düşünün:
*haftaiçi dışarı çık(a)mıyor,
*haftasonu çıktıgında da yemek yiyip bi nefes alacakken bebeği uyanıp ağlamaya başlıyor,kucağında bebek,yemek yemeğe çalışıyor.
*öğleden sonraları huysuz bi bebekle akşamın olmasını ve kocasının gelmesini bekliyor,
*uyumayan bebeğinin kucakta gezinme ağlamalarıyla evde gün boyu turluyor,
*sürekli oyun isteyen bebeğiyle oynayıp konuşuyor,
*acıkıyor ama yiyemiyor,
*tuvaleti geliyor ama gidemiyor,
*susuyor ama içemiyor
ve çıldıyor...
aaaa BEN:)hemde harfi harfine:)büyüyecekler ve biz günleri arayacağız mı:)Allah aratmasın:)
YanıtlaSilböyle zamanlarda bir yardıma gelse birisi nasıl ferahlıyor insan. bu zamanlar da geçecek, bebişlerimizin rahat rahat uyuduğu, tatlı tatlı oynadığı zamanlar da gelecek (gelecek değil mi?)
YanıtlaSilBana yürüyünce geçer demişlerdi,daha fena oldu yahu..Enerjisi hiç bitmeyen bir bebeğin peşinde düşmesin,çarpmasın diye koşup duruyorum
YanıtlaSilsizin kızınızdan 15 gün büyük bir yeğenim var, aynı anlattıklarınızı yaşatıyor ablama, sürekli aykata, kucakta durmak istiyor, yatınca kafasını kaldırıp kalkmamaya çalışıyor, az uyuyor, hemencecik uyanıyor, ablam bize gelince rahatlıyor az çok.şimdiki bebekler hep böyle sanırım, annem sizi yatağa bırakır ben işlerimi yapardım diyor bizim için ama şimdikiler için nerdeeee, ama her şeyden öteeeeeeeeee, çok ama çok tatlılarrrrrrr, iyi ki varlarrrrrrrrrrrrr. :)
YanıtlaSildışarı çıkmak için giyiniyor bebeği uyuyor
YanıtlaSiluyur diye evde kalıp bir yere gitmiyorsa çocuk uyumuyor
şansı yaver olup da çıkmayı bşarıp avmlere giderse yaptığı tek sosyallik bakım odalarındaki annelerle bbebekleri hakkında konuşmak oluyor
seninkilere ek tabii bunlar
sema
ya ama sen hep benim gözümü korkutuyorsun:((
YanıtlaSilof of annelik işte allah sabır versin
YanıtlaSilÇokoprenses ben de öyleydim. Hatta anlattıklarının üstüne bir de sütümün yetmemesini, doymadığı için huysuzlandığını da ekle :))
YanıtlaSilAma şunu söyleyebilirim ki gün geçtikçe hafifleyen bi ağırlık bu. Belki şimdi inanmayacaksın ama 1 yaş mucizesine ben tanık oldum. Her şey gün geçtikçe daha keyifli, daha eğlenceli ve daha kolaylaştı.
Ek olarak ya bir arkadaş, ya bir akraba desteği seni bu ara biraz rahatlatabilir. Yok mu öyle birileri?
Hande, ben hiç kızımın peşinden koşmadım. İlk başlarda yalpalayarak yürümeye çalıştığında peşinden koşmak için kendini tutmak zor oluyor ama sonrasında dikkat etmeyi kendi öğrenmiş oluyor. Ortadaki sehpayı kaldırmak dışında da büyük bir deişiklik yapmadım evde. Düştü kalktı, bize baktı, yine denedi ve kendi düşen ağlamaz lafını bize tekrar öğretti.
YanıtlaSilgözüm fena halde korktu...
YanıtlaSilAh bu cadılar yok mu?? bir de herkes bu günleri arayacaksın demiyor mu? Nesini arayacağim bilmiyorum ki? Ben de çalışmaya başlamadan önce bütün gün yanında durup ana kucağını sallardım uyusun diye, 2 dakika uyur oh uyudu diye mutfağa gider, 2 en fazla 5 dakika sonra beni göremeyip çığlığı basınca kucağıma alır, sakinleşince tekrar ana kucağına koyar ve böyle akşamı ederdim. Şimdi annem aynısını yapıyor:)
YanıtlaSilama sen beni anlatmışsın :(
YanıtlaSilgerçekten zorlu bir süreçi kolaylıklar diliyorum
YanıtlaSilpink princess,missred,sümeyye size de kolay gelsin bacılarım:)
YanıtlaSilpericim yok ya bi destek,arkadaşlar gezmede,komşular gezmede,aieleler uzakta.kaldık başbaşa:)insan bi rahat nefes almak istiyo bazen.
handecim yok büyüyünce daha fena olur gibi geliyo,kıpır kıpr,peşinden koş durma.
YanıtlaSilswotpisces,aynı Ceren işte:)
sema aynı ben:)
yesilerik,daha yolun basındasın anacım:)daha neler görüceksin dur:)hamilelik bile başlı başına bi macera.
YanıtlaSiliştebudurhayat,tam da nickin gibi işte budur hayat:)Allah sabır versin,eksikliklerini göstermesin,amin:)
ay zeynep ne güzel,inşallah hafifler bo zorluklar.büyüdükçe paylaşım artacak tabi.
YanıtlaSilburcu saol canım sana da kolaylıklar.
heheh deniz dur bakalım seni de görücez:)
3 aylık bebegım var,yarım saat uyuyor en fazla,su anda ayagımda mesela,bırakır bırakmaz aglayarak uyanıyor:( ayaklarım agrıdan kopuyor ama uyanmasın dıye bırakamıyorum..bunlar ıyı gunlerınız dıyen buuyukler var!!aman Allahım!!!
YanıtlaSilevet evet işte o benım. benı yazmışsın resmen tam 8.5 ay oldu. aman kıskı çıksın düzelir diyenler, yok daha yeni kırkı çıkmış bir daha geçsin geçecek diyenler 3.aydan 6.aydan sonra geçer diyenler sizi şiddetle kınıyorummm :)
YanıtlaSileymen de çıldırmış vaziyette
YanıtlaSilbu ara neler oldu bunlara dişten mi acaba bilemiyoruz
canım kolay gelsin hepimize...
daha dur demek istiyorum sana üzülerek :)
YanıtlaSilmerhaba
YanıtlaSililk ziyaretim bloğunuza. bundan sonra sık sık olur sanırım:)
bu yazdıklarınıza aynen katılıyorum. ilk 3 aya kadar ne rahatmışım diyorum bana herkes emeklemeye başlasın asıl yorgunluk o zaman başlıyor demişlerdi çokta haklılarmış. ama anneyiz artık her dönem farklı olacak yaşıyarak görücez.
sevgiler
tıpatıp ben..Öykü ile biz aynen hergün ve her gece böyleyiz.. gece 3 te uyuyor iki gündür ve ben yorgunluktan delirmiş durumdayım..
YanıtlaSilsanırım bende bu kadar enerji olmadığı icin bebek yapmayı hep erteliyorum :D biliyorum beceremiyeceğim miskinim ben :D
YanıtlaSilBen bu sahneleri bi yerlerden hatırlıyorummmm. Ama merak etme çok çabuk geçiyor zaman ve unutuyorsun her şeyi.
YanıtlaSiladsız arkadaş,merve,eymen'in annesi,seray,defnenin annesi size de kolay gelsin:)
YanıtlaSiluğurlu gelecek dur morali bozma:)
zühra büyüdükçe başka şeyler çıkacak gibi:)
chunli,azcık daha dur,30'unda yaparsın:)
Ben bunu ilk 4 ay çok feci derecede yaşadım.Sanki mağarada yaşayan kadınlar gibiydim. Ben de Ata' yı yalnız büyütüyorum.Çok ama çok zor. Emeklerken de yürürken de minicikken de hep anne istiyorlar.Ama büyüdükçe iletişim kolaylaşınca daha keyifli olabiliyor.Geçenlerde peşinde koşmaktan (emekliyor) 1 kilo gitti, akşam fenalaştım, ayıldım bayıldım :))))) Ama çok güzel büüdüğünü görmek. 1 yaşına gelsin, sen de zaferini kutlarsın inşallah benim gibi :) Sevgiler,Aylin
YanıtlaSil